"Haute couture" oznacza dosłownie w języku francuskim "wysokie krawiectwo".
Idea ta została zapoczątkowana we Francji w 1857 r. przez niejakiego Charlesa Fredericka Wortha, który to jako pierwszy szył kreacje na indywidualne zamówienie, w tym m.in. dla cesarzowej Drugiego Cesarstwa Eugenii. On także wpadł na pomysł, by prezentować kreacje na żywych modelkach.
Pokaz "haute couture" jest dla projektanta w zasadzie jedyną okazją do zaprezentowania swojego kunsztu krawieckiego. Bo haute couture nie zna absolutnie żadnych ograniczeń. Tak, tak - właśnie do tej kategorii zaliczamy np. monstrualnych rozmiarów kapelusze albo suknie z 20-metrowym trenem. Kiedy oglądamy taki pokaz, zawsze zadajemy sobie pytanie: "I gdzie ja niby miałabym w tym wyjść?". Otóż tak się składa, ze haute couture to w zdecydowanej większości przypadków nie są stroje "do noszenia". Formy są karykaturalne, mocno przerysowane a połączenia barw bywają naprawdę zaskakujące. Zupełnie jak w jakiejś baśni.
I na tym właśnie należy się skupić. Trzeba dostrzec jak nieprzewidywalna, lecz jednocześnie podatna na wizję projektanta potrafi być tkanina. Jednym słowem "haute couture" to sztuka dla sztuki.
Kreacje haute couture są szyte z reguły w jednym, czasem w zaledwie kilku egzemplarzach. Jest to luksus, na który mogą sobie pozwolić tylko nieliczni, ponieważ koszy jednej kreacji nierzadko przewyższają ceną luksusowy samochód.
Warto także wspomnieć, że termin ten jest we Francji prawnie chroniony. Mogą się nim posługiwać wyłącznie firmy, które znajdują się na specjalnej liście Ministerstwa Przemysłu. Lista jest oczywiście aktualizowana.
Do najsłynniejszych twórców haute couture zalicza się m.in. Christian Lacroix, Dior, Chanel, Yves-Saint Laurent, Louis Vuitton czy Jean-Paul Gaultier.
Przeciwieństwem "haute couture" jest "prêt-à-porter", ale o tym następnym razem. :-)
A oto kilka przykładów obrazujących to, co opisałam:
Idea ta została zapoczątkowana we Francji w 1857 r. przez niejakiego Charlesa Fredericka Wortha, który to jako pierwszy szył kreacje na indywidualne zamówienie, w tym m.in. dla cesarzowej Drugiego Cesarstwa Eugenii. On także wpadł na pomysł, by prezentować kreacje na żywych modelkach.
Pokaz "haute couture" jest dla projektanta w zasadzie jedyną okazją do zaprezentowania swojego kunsztu krawieckiego. Bo haute couture nie zna absolutnie żadnych ograniczeń. Tak, tak - właśnie do tej kategorii zaliczamy np. monstrualnych rozmiarów kapelusze albo suknie z 20-metrowym trenem. Kiedy oglądamy taki pokaz, zawsze zadajemy sobie pytanie: "I gdzie ja niby miałabym w tym wyjść?". Otóż tak się składa, ze haute couture to w zdecydowanej większości przypadków nie są stroje "do noszenia". Formy są karykaturalne, mocno przerysowane a połączenia barw bywają naprawdę zaskakujące. Zupełnie jak w jakiejś baśni.
I na tym właśnie należy się skupić. Trzeba dostrzec jak nieprzewidywalna, lecz jednocześnie podatna na wizję projektanta potrafi być tkanina. Jednym słowem "haute couture" to sztuka dla sztuki.
Kreacje haute couture są szyte z reguły w jednym, czasem w zaledwie kilku egzemplarzach. Jest to luksus, na który mogą sobie pozwolić tylko nieliczni, ponieważ koszy jednej kreacji nierzadko przewyższają ceną luksusowy samochód.
Warto także wspomnieć, że termin ten jest we Francji prawnie chroniony. Mogą się nim posługiwać wyłącznie firmy, które znajdują się na specjalnej liście Ministerstwa Przemysłu. Lista jest oczywiście aktualizowana.
Do najsłynniejszych twórców haute couture zalicza się m.in. Christian Lacroix, Dior, Chanel, Yves-Saint Laurent, Louis Vuitton czy Jean-Paul Gaultier.
Przeciwieństwem "haute couture" jest "prêt-à-porter", ale o tym następnym razem. :-)
A oto kilka przykładów obrazujących to, co opisałam:
 |
| Christian Lacroix |
 |
| Christian Dior |
 |
| Jean Paul Gaultier |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz